Grote, gecoördineerde school vissen, die tegelijk bewegen en glinsteren, zijn fascinerend. Ze zwemmen sneller, trekken samen, zetten uit, gaan zelfs uit elkaar en komen weer samen, allemaal zonder een slag te missen. Er is geen leider op school, dus komen ze alleen samen, een fenomeen dat bekend staat als zelforganiserend.
Het geheim van samenhang verbergt zich in het volle zicht: een school hoeft niet samen te werken, in plaats daarvan moet elk individu samenwerken met een persoon in de buurt. Een school vissen vertelt ons hoe we onszelf moeten organiseren, en om te groeien moeten we ons verbinden met de samenleving, mensen in de buurt, en een band met hen opbouwen. |